Obecnie zmagamy się z problemem hejtu w Internecie. Jego skala jest duża. Jak możemy się ochronić? Jakie są konsekwencje dla sprawcy ? Treść hejtu Hejt jest pojęciem bardzo pojemny. Dla odpowiedzialności karnej sprawcy istotna jest jego treść. To bowiem ona decyduje z jakim czynem zabronionym mamy do czynienia. Zniesławienie Inaczej zwane pomówieniem. Są to takie wyrażenia, które mogą poniżyć pokrzywdzonego w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności np. określenie danego polityka, lekarza jako osoby przyjmującą łapówki. Ściganie zniesławienia następuje z tzw. oskarżenia prywatnego (więcej o znajdziesz tutaj) Sprawca podlega karze grzywny albo ograniczenia wolności. Odpowiedzialność jest surowsza jeżeli zniesławienie następuję za pomocą środków masowego się komunikowania (a więc w Internecie na publicznie dostępnych portalach, stronach). Zniewaga – obraźliwe wypowiedzi Są to wypowiedzi obraźliwe, ośmieszające w sposób nieracjonalny np. nazwanie kogoś głupkiem. Zniewaga dotyczy słów, które uderzają w nasze poczucie godności. Jest to również przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego. Podobnie jak przy zniesławieniu, gdy zniewaga miała miejsca za pośrednictwem środków masowego komunikowania się, odpowiedzialność sprawcy jest surowsza. Rasizm/ksenofobia/nietolerancja religijna Jeżeli treści publicznie dostępnych wypowiedzi w Internecie stanowią znieważenie jakieś grupy albo osoby ze względu na jej przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, wyznaniowej albo z powodu jej bezwyznaniowości autor takich treści popełnia przestępstwo. Zagrożone jest ono karą nawet do 3 lat pozbawienia wolności. Ściganiem tych przestępstw zajmuje się Policja i Prokuratura. Obraza uczuć religijnych Znieważenie publicznie przedmiotu czci religijnej lub miejsca przeznaczone do publicznego wykonywania obrzędów religijnych jest karalne. Stanowi przestępstwo. Sprawca może zostać skazany na karę grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Ściganie następuje z tzw. oskarżenia publicznego ( a więc uprawnionym do złożenia aktu oskarżenia są organy ścigania – Policja/Prokuratura). Podsumowanie W Internecie obowiązuje wolność słowa. Niemniej przy korzystaniu z niej są granice – wyznaczone wolnością i prawami drugiej osoby. Wypowiedzi obraźliwe, nieprawdzie mające na celu poniżenie danej osoby są karalne. Dotyczy to również wyrażeń ukierunkowanych na nienawiść rasową, etniczną, czy wyznaniową. Zniesławienie i zniewaga są ścigane z tzw. oskarżenia prywatnego. Wymaga ono więcej aktywności pokrzywdzonego w celu pociągnięcia do odpowiedzialności sprawcy. Pozostałe przestępstwa wystarczy zgłosić na Policję/Prokuraturę. To organy ścigania podejmą odpowiednie działanie zmierzające do ukarania. Niezależnie od przepisów karnych, pokrzywdzeni mogą na drodze procesów cywilnych w ramach ochrony swoich dóbr osobistych dochodzić od sprawcy nakazania usunięcia treści/przeproszenia/zadośćuczynienia. Treść przepisów: Art. 212 kodeksu karnego [zniesławienie] : § 1. Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. § 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Art. 216 kodeksu karnego [zniewaga]: § 1. Kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. § 2. Kto znieważa inną osobę za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Art. 257 kodeksu karnego [napaść z powodu ksenofobii, rasizmu lub nietolerancji religijnej]: Kto publicznie znieważa grupę ludności albo poszczególną osobę z powodu jej przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, wyznaniowej albo z powodu jej bezwyznaniowości lub z takich powodów narusza nietykalność cielesną innej osoby, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Art. 196 kodeksu karnego [obraza uczuć religijnych]: Kto obraża uczucia religijne innych osób, znieważając publicznie przedmiot czci religijnej lub miejsce przeznaczone do publicznego wykonywania obrzędów religijnych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Zamieszczanie obraźliwych lub agresywnych komentarzy w Internecie wbrew pozorom nie jest bezkarne. Konsekwencje prawne takiego zachowania mogą okazać się dla sprawcy bardzo dotkliwe. Grozi za nie kara grzywny, ograniczenia a nawet pozbawienia wolności. Przestępstwa z nienawiści Coraz częściej na różnych forach internetowych, portalach społecznościowych, blogach mamy do czynienia ze zjawiskiem tzw. hejtu, czy też mowy nienawiści. Ich użytkownicy w Internecie czują się anonimowi i przekraczają granice dopuszczalnej krytyki i wolności słowa. Przy wyrażaniu swoich opinii w sieci należy jednak pamiętać, że polski kodeks karny zabrania publicznego propagowania ustroju totalitarnego, nawoływania do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych czy też wyznaniowych, a także pomawiania lub znieważania innych osób. Jeśli chodzi o przestępstwa mające charakter nawoływania do nienawiści i dyskryminacji – są one ścigane w trybie publicznoskargowym. Sprawca podlega karze grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat dwóch (a w niektórych wypadkach nawet do lat trzech). Przestępstwa zniesławienia i zniewagi ścigane są natomiast z oskarżenia prywatnego. Odpowiedzialność za zniesławienie i zniewagę w Internecie Jeżeli użytkownik za pośrednictwem Internetu pomówił inną osobę, grupę, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności to czyn ten jest zagrożony karą grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do roku. Internet zalicza się bowiem do środków masowego komunikowania, przy użyciu którego sprawcy zniesławienia grozi surowsza odpowiedzialność karna niż przy typie podstawowym tego przestępstwa. Analogiczną odpowiedzialność ponosi sprawca zniewagi w sieci, który obraził lub ośmieszył pokrzywdzonego za pomocą zwrotów powszechnie uznawanych za pogardliwe i naruszające godność pokrzywdzonego. Sąd może orzec także na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego nawiązkę. Na wniosek pokrzywdzonego wyrok zostaje też podany do publicznej wiadomości. Jeżeli rozpowszechniany przez daną osobę zarzut jest prawdziwy i dotyczy postępowania osoby pełniącej funkcję publiczną lub służy obronie społecznie uzasadnionego interesu osoba ta nie popełnia przestępstwa zniesławienia. W sytuacji jednak, gdy zarzut dotyczy życia prywatnego lub rodzinnego, dowód prawdy może być przeprowadzony tylko wtedy, gdy zarzut ma zapobiec niebezpieczeństwu dla życia lub zdrowia człowieka albo demoralizacji małoletniego. Warto pamiętać także, że prawdziwość zarzutu nie zwalnia sprawcy z odpowiedzialności ze względu ewentualną obraźliwą formę w jakiej był on sformułowany lub rozgłoszony. Pokrzywdzony może także wnieść pozew przeciwko sprawcy na drodze cywilnej – o naruszenie dóbr osobistych. Podstawa prawna: - Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r., Kodeks karny ( z 2016 r., poz. 2138). Zobacz: Kalkulatory Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.

Wraz z upowszechnieniem się internetowych środków masowego komunikowania, coraz częstszym zjawiskiem staje się hejt – za internetowym słownikiem języka polskiego tłumaczony jako obraźliwy lub agresywny komentarz zamieszczony w internecie (źródło: Komentarze takie najczęściej zamieszczane są na forach internetowych czy serwisach społecznościowych (np. Facebook). Czy jednak hejterzy za swoją działalność mogą odpowiadać karnie? Odpowiedź na powyższe pytanie znaleźć można w polskim kodeksie karnym, a konkretnie w artykułach 212 § 2 oraz 216 § 2 Pierwszy z nich dotyczy zniesławienia (tzn. pomówienia), drugi zaś – zniewagi. W obu tych przypadkach mówimy o formie kwalifikowanej (dopuszczenie się czynu za pomocą środka masowej komunikacji), do których zaliczają się internetowe kanały przekazywania informacji. Warto zwrócić uwagę, że za zmodyfikowane w ten sposób typy przestępstw zniesławienia i zniewagi grożą kary surowsze niż za typy podstawowe – oprócz zagrożenia grzywną i ograniczeniem wolności mowa też o karze nawet do roku pozbawienia wolności. Zobacz naszą ofertę dla: Prawo karne Wskazana różnica w karalności tych przestępstw dokonanych za pomocą środków masowego komunikowania wywodzić się może z faktu, iż wszelkie informacje zamieszczone w internecie mają o wiele większy zasięg i prędkość rozprzestrzeniania się niż np. te przekazywane drogą ustną. Także zweryfikowanie prawdziwości takich informacji jest dużo trudniejsze, gdyż często mogą one dotyczyć osób, które nie należą do najbliższego środowiska dużej grupy potencjalnych odbiorców. Ofiarom hejtu trudno więc bronić się przed oskarżeniami, gdyż niejednokrotnie wytłumaczenie czy sprostowanie nie trafia już do tak szerokiego grona, będąc niewątpliwie informacją mniej sensacyjną, a przez to – mniej atrakcyjną. Pamiętać jednak należy, iż nie każda negatywnie nacechowana wypowiedź umieszczona w internecie musi zostać zakwalifikowana jako hejt. W myśl postanowienia Sądu Najwyższego z dnia r. (sygn. akt V KK 278/17) nie tylko dosłowna treść wypowiedzi wpływa na jej ocenę karno-prawną, ale w równym stopniu znaczenie mają okoliczności i miejsce jej sformułowania […]. Stanowisko to nie powinno być jednak traktowane jako przyzwolenie na umieszczanie w przestrzeni internetowej obraźliwych czy oszczerczych wypowiedzi, gdyż konsekwencje prawne takiego zachowania – jak wykazano wyżej – mogą być poważne. Powyższa problematyka w przełożeniu na rzeczywiste kazusy może okazać się jednak znacznie bardziej skomplikowana. Dlatego też gdy staliśmy się ofiarą „hejtu” w internecie lub gdy ktoś nas o niego oskarża najlepiej udać się do profesjonalnego pełnomocnika (adwokata lub radcy prawnego), który na pewno pomoże nam rozwiązać problem. Michalina Szlachetka – praktykanta, studentka III roku prawa UWr

Internet jest globalną wioską, która sprawia wrażenie anonimowości. Przyczynia się to do coraz większej ilości hejtu w sieci. Wiele osób czując się bezkarnie dopuszcza się wyzywania czy obrażania innych w Internecie. Szczególnie na uwadze muszą mieć się przedsiębiorcy, którzy narażeni są na hejt ze strony nieuczciwej konkurencji. W praktyce jednak anonimowość w sieci nie istnieje. Każdy hejter musi zdawać sobie sprawę z tego, że w każdej chwili może zostać postawiony przed sądem. Zastanawiasz się, co grozi za wyzywanie w Internecie? Okazuje się, że katalog ewentualnych kar dla hejterów jest naprawdę szeroki. Jak namierzyć hejtera po IP? Hejterzy w Internecie nie mogą czuć się anonimowi, gdyż bardzo łatwo ich namierzyć po numerze IP urządzenia, z którego zostały dodane hejtujące komentarze. Nie zmienia tego nawet fakt, że użytkownik mógł korzystać z publicznego adresu WIFI. Jeśli gdziekolwiek w sieci znalazłeś hejtujące opinie na swój temat w pierwszej kolejności przygotuj sobie ich wydruk. Będzie to twój materiał dowodowy na policji. Policja przyjmie zgłoszenie i to właśnie organy ściągania zajmą się ustalaniem danych personalnych sprawcy. Zgłoszenie sprawy na policję jest bardzo ważne, bowiem tylko na jej wniosek, administratorzy portalu na którym zostały umieszczone hejtujące wypowiedzi, będą musieli udostępnić numer IP urządzenia osoby, która je zamieściła. Jest to szczególnie ważne w przypadku portali, które umożliwiają swoim użytkownikom dodawanie komentarzy bez wcześniejszej weryfikacji np. poprzez adres email. Jakie są możliwe kary za hejt w Internecie? Ofiara hejtu może dochodzić swoich praw na drodze sądowej. Ustawodawca daje jej możliwość zgłoszenia sprawy cywilnej lub karnej. Zgodnie z Kodeksem Cywilnym hejt jest za naruszeniem praw osobistych. Dotyczy to zarówno osób prywatnych, jak i firm. Decydując się na wniesienie sprawy cywilnej, poszkodowany będzie mógł domagać się zaniechania bezprawnych działań, publicznych przeprosin a także odszkodowania lub zadośćuczynienia pieniężnego za starty związane bezpośrednio z hejtem. Pamiętaj o tym, że zadośćuczynienie może być przyznane na rzecz poszkodowanego lub organizacji charytatywnej. Jeśli natomiast poszkodowany zdecyduje się na wniesienie pozwu do Sądu Karnego, hejter musi liczyć się ze znacznie poważniejszymi konsekwencjami. W tym przypadku poszkodowany może żądać od oskarżonego nie tylko nawiązki pieniężnej, ale także kary grzywny, ograniczenia wolności lub w szczególnych przypadkach pozbawienia wolności do roku. Sprawy związane z wyciągnięciem odpowiedzialności za hejt są długotrwałe, jednak zdecydowanie warto dochodzić swoich praw na drodze sądowej. Dzięki temu przyczyniamy się do ochrony swojego wizerunku w sieci. A także zabezpieczamy się przed przyszłymi konsekwencjami hejtu. Na czym polega ochrona wizerunku w sieci? Walka z hejtem to jeden z elementów ochrony wizerunku marki w sieci. Kasowanie pomówień na nasz temat to podstawowy element każdej strategii marketingowej. Jeśli potrzebujesz pomocy w tym zakresie, warto zdecydować się na pomoc doświadczonych agencji PR. Warszawska firma WMH jest jednym z miejsc, gdzie można uzyskać pomoc profesjonalnych pracowników związanych od lat z branżą e-pr. Przeanalizują oni każdy przypadek indywidualnie, a przedsiębiorcy uzyskają pomoc z zakresu ochrony wizerunku. Pamiętaj o tym, że ochrona wizerunku w sieci to nie tylko walka z hejtem, ale także budowanie pozytywnego wizerunku eksperta w Internecie i zdobywanie zaufania wśród klientów.

Strona główna Prawo Konsekwencje prawne hejtu w sieci i social media Autor: Redakcja, 31/01/2019 Co z perspektywy prawa grozi hejterowi? Jak zgłaszać tego typu zachowania? Gdzie znajduje się prawna granica pomiędzy hejtem a krytyką?źródło: przygotowany przez radcę prawnego, Agnieszkę Grzesiek-KasperczykJak zaznaczaliśmy w poprzednim artykule na temat walki z hejtem i mową nienawiści, wobec osób, które hejtują i posługują się mową nienawiści możemy wyciągnąć konsekwencje prawne. W jaki sposób to zrobić?Kompendium wiedzy na ten temat przygotował nasz zaufany ekspert, radca prawny, Agnieszka Grzesiek-Kasperczyk z zgłaszać hejt?Jeśli jesteśmy ofiarą – warto wiedzieć, że możemy zwrócić się do właściciela portalu, aby udostępnił nam dane hejtera. Ukrywanie się pod pseudonimem czy nickiem nie powoduje bezkarności. Właściciel portalu może udostępnić nam adres IP i inne informacje o użytkowniku, a my możemy przekazać te informacje na Policję, celem ustalenia sprawcy. Nie powinniśmy dać się „zwieść” ewentualnym twierdzeniom, że hejtera chroni RODO, które gwarantuje mu właściciel strony musi zareagować?Oczywiście możemy też wymagać od właściciela serwisu, aby usunął krzywdzące nas treści. Właściciel strony internetowej (np. forum) nie musi czytać wszystkich wpisów, które użytkownicy na nim umieszczają, ale jeśli już otrzyma informacje o jakiejś nielegalnej treści – musi na nią zareagować. Jest to tzw. procedura „notice and take down” (mówi o niej art. 14 ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną).Jeżeli właściciel serwisu nie przychyli się do naszej prośby, a wpis rzeczywiście ma charakter naruszający prawo, to sam administrator serwisu zaczyna ponosić odpowiedzialność za naruszenie naszych dóbr osobistych. Uwolni się od tej odpowiedzialności tylko, jeśli udowodni, że nie wiedział o obraźliwym bezprawościCo ciekawe, w Polsce zapadł w 2016 roku wyrok Sądu Najwyższego, w którym wskazano, że właściciel portalu, na którym często pojawiają się wpisy wulgarne, który zatrudnia osoby do moderowania komentarzy (a także może używać specjalnego algorytmu eliminującego wulgaryzmy) nie może w sądzie powoływać się na twierdzenie „ja nie otrzymałem zgłoszenia od poszkodowanego, nie wiedziałem zatem o obraźliwym wpisie, dlatego nie ponoszę odpowiedzialności za brak jego usunięcia”.Wyrok ten wprawdzie jest kontrowersyjny, ale w Twoim konkretnym przypadku może Ci się przydać – gdybyś to Ty był zmuszony toczyć spory z właścicielem jakiegoś konsekwencje możemy wyciągnąć wobec hejtera?Gdy już znamy sprawcę mamy dwie drogi: Polecamy raport Reklama

Hejt to pełne nienawiści, pogardy, złości działanie danej osoby w Internecie. Hejt może być skierowany zarówno wobec konkretnej osoby, jak i przedstawicieli danego narodu, płci, osób o innym światopoglądzie niż ten reprezentowany przez hejtera, wyznawców danej religii czy grupy politycznej, a nawet znajomych osoby hejtującej - obiektem hejtu może stać się każdy. Jakie są przyczyny hejtu i jak sobie z nim radzić, jeśli staniemy się jego ofiarami? Hejt może być wynikiem niedojrzałości emocjonalnej. Spis treściPrzyczyny hejtuKonsekwencje hejtuJak walczyć z hejtem?Odpowiedzialność karna za hejt Hejt ("hate") z języka angielskiego oznacza "nienawiść", a słowem tym określamy jej szerzenie w internecie. Hejt może się przejawiać nie tylko za pomocą słów, ale i grafik (memów, gifów) czy filmów - w tych dwóch ostatnich przypadkach niestety łatwiej zapada w pamięć. Warto jednak dodać, że treści dodawane przez hejterów nie mają żadnej wartości merytorycznej, są wyłącznie treścią ukierunkowaną przeciwko danej osobie lub grupie osób. Choć, jak zaznaczają twórcy raportu "Mowa nienawiści, mowa pogardy"1 właściwsze zamiast "nienawiści" byłoby mówienie o "pogardzie", ponieważ to na tej emocji budowane są działania hejterów. Pogarda wyklucza reakcje empatyczne i dąży do uprzedmiotowienia drugiej osoby. Termin "hejt" pojawił się w powszechnym użyciu na początku XXI wieku. Polski hejter to mężczyzna (panowie stanowią 53% hejterów) w wieku od 16 do 24 lat (aż 73% hejtujących), który ma wykształcenie średnie ogólnokształcące (35%). Co piąty ma wykształcenie wyższe Publikuje on negatywne posty kilka razy w tygodniu. Taki profil hejtera stworzyła Agencja Badań Rynku i Opinii SW Research, na podstawie wywiadów z grupą ponad 6,5 tys. internautów. Jak często hejtujemy w internecie? Wbrew pozorom okazuje się, że hejterzy wcale nie są w większości. Choć na niektórych stronach internetowych stanowią oni 25% wszystkich użytkowników, dzieje się tak głównie na dużych i publicznie dostępnych forach poświęconych polityce, traumie społecznej, poruszających kwestie światopoglądowe. Hejtu nie znajdziemy za to prawie w ogóle na portalach specjalistycznych, poświęconych np. konkretnemu hobby, zagadnieniu. Jak jednak wynika z danych przedstawionych przez Uniwersytet SWPS, co czwarta osoba korzystająca z internetu padła ofiarą hejtera, a 11% internautów przyznaje, że zdarza im się hejtować "w sieci"2. Warto pamiętać, że hejterska treść jest następnie przez wiele innych osób udostępniana, a każda negatywna wiadomość, reakcja wpływa na nas silniej niż elementy pozytywne. Jak udowadnia w swoim badaniu "Złe jest silniejsze od dobrego"3 psycholog Roy F. Baumeister, każde negatywne doświadczenie odbieramy 5 razy mocniej niż pozytywne, np. utratę 100 zł przeżyjemy znacznie silniej niż wygranie takiej samej sumy. Nic więc dziwnego, że hejt tak mocno nas dotyka. Czytaj też: Czy millenialsi są uzależnieni od internetu? Przyczyny hejtu Dlaczego hejtujemy w Internecie? Przyczyn może być wiele: 1. Hejtowanie... przynosi ulgę Szwajcarscy naukowcy zbadali za pomocą rezonansu magnetycznego mózgi osób oszukanych w grze ekonomicznej. Osobom tym przekazano informację o możliwości ukarania oszusta, a na wiadomość tę zareagowało... jądro ogoniaste, czyli część tzw. układu nagrody znajdującego się w mózgu. Perspektywa shejtowania winowajcy wywołała wśród uczestników badania siłę, euforię, ulgę i poczucie sprawiedliwości. Tak samo reaguje nasz umysł, gdy hejtujemy w internecie - z tą poważną różnicą, że najczęściej hejtowana osoba nie wyrządziła nam realnej krzywdy, a np. śmiała mieć inne zdanie na jakiś temat, ładniej wyglądać, mieć więcej pieniędzy. 2. Każdy jest zdolny do czynienia zła Hejter niekoniecznie musi być złym i pozbawionym empatii człowiekiem. Nierzadko ludzie, których w innych okolicznościach nazwalibyśmy dobrymi, gdy staną się uczestnikami określonej sytuacji, zachowują się zupełnie inaczej. Najlepszym potwierdzeniem tej tezy jest eksperyment słynnego psychologa Philipa Zimbardo. Biorące w nim udział 24 osoby, dokładnie wybrane z grupy ochotników, o dużej odporności psychicznej - zostały podzielone na dwie grupy: więźniów i strażników, każda z osób miała grać swoją rolę. Uczestników eksperymentu umieszczono w mającej przypominać więzienie uniwersyteckiej piwnicy. "Więźniowie" już drugiego dnia eksperymentu się zbuntowali, na co strażnicy zareagowali, kierując na nich dwutlenek węgla z gaśnicy, rozbierając ich i wynosząc łóżka z cel oraz dzieląc "skazanych" na mniej i bardziej uprzywilejowanych. Eksperyment musiał zostać zakończony już szóstego dnia. Konkretna sytuacja sprawiła, że "zwykli" ludzie zamienili się w osoby chętnie i okrutnie krzywdzące innych. Podobnie dzieje się w internecie - gdy widzimy, że inni hejtują np. poprzez udostępnianie postu osoby hejtowanej, dołączamy do nich, mimo że w oderwaniu od innych internautów sami takiej treści byśmy nie stworzyli ani jej nie przekazywali dalej. 3. Anonimowość i pośredniość Psycholog Steven Pinker dowodzi, że, choć mogłoby się wydawać, iż jest inaczej, tak naprawdę im bardziej nowoczesne czasy, tym mniej skłonni do nienawiści jesteśmy - od czasów biblijnych do dzisiaj obserwujemy ciągły spadek przemocy4. Tyle że obecnie mamy Internet - środek przekazu, który umożliwia rozpowszechnianie nienawistnych treści w sposób szybki, ale jednocześnie anonimowy i niebezpośredni - nie "prosto w twarz". Trudno byłoby powiedzieć spotkanej celebrytce, że jest głupia, nie stanowi jednak problemu umieszczenie takiego tekstu w internecie. "W sieci" możemy też być anonimowi - hejt niestety skutecznie dotrze do ofiary, ale ta nie zawsze będzie wiedziała, że jesteśmy jego sprawcami. Czujemy się bezkarni. Polski hejter to najczęściej osoba do 24. roku życia, mieszkająca na wsi lub w małym bądź średniej wielkości mieście. Najchętniej hejtuje osoby publiczne. 4. Stereotypy i uprzedzenia Ofiarą hejtu może paść konkretna osoba, ale i grupy osób, najczęściej przedstawiciele mniejszości. W Polsce hejtu doświadczają przedstawiciele mniejszości narodowych i religijnych (żydzi, muzułmanie, Ukraińcy, Romowie), mniejszości seksualnych, osoby o innym kolorze skóry niż biały, a także uchodźcy. Stereotypy i uprzedzenia powstają najczęściej, gdy brak wystarczającej wiedzy na dany temat, gdy dana osoba nigdy nie spotkała przedstawiciela mniejszości, którą hejtuje i z tych powodów posługuje się uproszczonymi schematami myślowymi. Kieruje nią strach przed innością - religijną, kulturową, seksualną oraz poczucie zagrożenia, krzywdy wywołane obecnością "obcych". 5. Zazdrość Przyczyną hejtu może też być zazdrość, niezadowolenie ze swojej sytuacji życiowej, przykre doświadczenia. Z tego powodu hejtowane są osoby publiczne, celebryci, ale również znajomi, którzy osiągnęli sukces finansowy, mają ciekawą pracę lub udane życie prywatne. Hejt w takich przypadkach jest wynikiem frustracji, braku spełnienia w życiu. Konsekwencje hejtu Choć samo dodanie pełnego nienawiści posta na Facebooku czy forum internetowym bądź udostępnienie takiej samemu sprawcy może wydawać się niegroźne, niesie za sobą ogromne konsekwencje w przypadku ofiar hejtu. Obniża się jej poczucie własnej wartości, staje się mniej odporna na czytane w internecie treści i zaczyna wierzyć, że stawianie oporu nie ma sensu. Poddawana hejtowi osoba często cierpi na bezsenność, żyje w ciągłym stresie, zaczyna bać się wyrażać własne zdanie w internecie. Może nawet dojść do izolowania się osobie poddanej internetowej agresji od reszty społeczeństwa, wystąpienia u niej nerwicy, depresji, a nawet prób samobójczych. Jak walczyć z hejtem? Najprostszą i zarazem najtrudniejszą odpowiedzią jest: unikać czytania negatywnych opinii, a zwłaszcza odpowiadania na nie. Nie bez powodu karierę robi hasło: "nie karmić trolla" - odpowiedź na agresję jeszcze bardziej agresora podburza. To jednak dla hejtowanej i żyjącej w ciągłym napięciu osoby trudne zadanie - nie jest łatwo zignorować negatywne komentarze na swój temat. Kolejnym wyjściem jest zgłoszenie pełnego hejtu wpisu administratorowi danej strony, który nie tylko może usunąć konkretny komentarz, ale zablokować konto danej osoby. Możliwość zgłaszania hejtu mają też często postronni użytkownicy. Ważna jest również profilaktyka - prowadzonych jest wiele akcji społecznych, warsztatów z zakresu przemocy w internecie, skierowanych przede wszystkim do młodzieży. Jednym z takich projektów są Cybernauci, realizowani przez Fundację Nowoczesna Polska. Odpowiedzialność karna za hejt Choć żaden z przepisów nie mówi konkretnie o hejcie, za zachowania, które mieszczą się w jego definicji, grożą konsekwencje prawne. Za zniesławienie i zniewagę w internecie można otrzymać karę grzywny lub usłyszeć wyrok ograniczenia lub pozbawienia wolności do roku. Za nawoływanie do nienawiści i dyskryminacji również grozi kara grzywny, ograniczenia wolności lub jej pozbawienia, ale do lat 2. Ofiara hejtu może również z własnej inicjatywy wnieść pozew o naruszenie jej dóbr osobistych przez hejtera. Pozytywne oblicze hejtu? Według niektórych naukowców wyrażanie przez hejterów nienawiści w internecie może uchronić przed jej eskalacją w "realu". Ktoś, kto da upust swoim agresji tworząc wpis online, może nie chcieć już powtarzać tego zachowania w rzeczywistości. Osoba, która dużo czasu spędza w internecie, siłą rzeczy stwarza mniej problemów w świecie rzeczywistym, ponieważ funkcjonuje w nim w ograniczonym stopniu. Tezy te w niczym jednak nie umniejszają siły hejtu i nie polepszają samopoczucia osób go doświadczających. Źródła: 1. Raport przygotowany przez Centrum Badań nad Uprzedzeniami we współpracy z Fundacją im. Stefana Batorego i dotyczący zjawiska przemocy werbalnej wobec przedstawicieli grup mniejszościowych jest dostępny na stronie: 2. Dostęp do informacji na stronie: 3. Dostęp do badania na stronie: 4. Wystąpienie psychologa na konferencji TED jest dostępne pod tym linkiem: Redaktor prowadząca działy Psychologia i Uroda, a także stronę główną w serwisie Jako dziennikarka współpracowała m. in. z "Wysokimi Obcasami", serwisami: i kwartalnikiem "G'RLS Room". Współtworzyła również magazyn internetowy "Pudrowy Róż". Prowadzi blog

Nękanie (stalking) w Internecie Nie ma miesiąca, aby w wiadomościach nie pojawiały się informacje o osobach nękanych w Internecie. Nic dziwnego, nękanie w Internecie jest jedną z najczęstszych form stalkingu (Nękanie – najczęstsze formy stalkingu). Aby wiedzieć jak się chronić przed cyberprzemocą lub z nią walczyć, jeśli już cię dotknęła, trzeba uzbroić się w niezbędną dawkę wiedzy na ten temat. Dlatego z tego posta dowiesz się nie tylko tego, co kodeks karny mówi na temat nękania przez internet, co to jest cyberbullying, jakie są kary za nękanie w internecie, ale także gdzie zgłosić stalking internetowy. Polskie prawo karne nie rozróżnia przestępstwa nękania ze względu na środek, którym się posłużono do jego popełnienia. Nie ma zatem oddzielnie w kodeksie karnym przestępstwa nękania telefonami czy nękania w Internecie. Kodeks karny stanowi ogólnie, że przestępstwem jest uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej mające na celu wzbudzenie u niej uzasadnionego okolicznościami poczucia zagrożenia lub istotne naruszenie jej prywatności (art. 190a paragraf 1 kodeksu karnego). Nękanie przez Internet – kiedy jest karalne? Aby nękanie w Internecie zostało zatem uznane za przestępstwo stalkingu wskazane w art. 190a paragraf 1 musi spełniać wszystkie znamiona tam opisane, tzn.: nękanie w sieci musi być jest uporczywe (o tym, kiedy mam do czynienia z uporczywością nękania pisałam tutaj: nękanie- kiedy jest uporczywe); nękanie w Internecie musi polegać istotnym naruszaniu prywatności lub na wzbudzeniu w pokrzywdzonym uzasadnionego okolicznościami poczucia zagrożenia. Stalking internetowy – na czym polega? Nękanie w sieci może przybrać różne formy; inwencja prześladowców nie ma granic. Dotychczas w swojej praktyce zawodowej spotkałam się, poza nękaniem za pomocą maili oraz wiadomości na portalach społecznościowych, z następującymi czynami stalkerów: zamieszczanie obraźliwych komentarzy na Facebooku lub forach, do których należy ofiara (Nękanie przez Internet – fałszywe ogłoszenia, obraźliwe wpisy); umieszczanie w Internecie filmów oraz zdjęć z wizerunkiem ofiary lub groźby umieszczenia takich (Nękanie poprzez upublicznienie zdjęć ofiary); nękanie za pomocą aplikacji i portali randkowych; wykluczanie pokrzywdzonego z grup np. poprzez zablokowania dostępu do komunikatora czy forum dyskusyjnego. Nękanie – podszywanie się pod kogoś Bardzo częstą formą nękania w Internecie jest również podoszywanie się, na przykład na Facebooku. Proceder też może polegać na używaniu cudzego imienia i nazwiska i publikowaniu w jej imieniu różnych rzeczy, właśnie na FB. Dużo na ten temat pisałam tutaj: Podszywanie się pod inną osobę na Facebooku. Więc jeśli chcesz dowiedzieć się, kiedy mam do czynienia z przestępstwem podszywania się, zachęcam to lektury tamtego wpisu. Nękanie w Internecie – rozpowszechnianie kłamstw Jedna z bardziej „ciekawych” spraw, z którą się spotkałam w tym roku, polegała na rozsyłaniu przez stalkera negatywnych opinii o ofierze do jej potencjalnych pracodawców. Prześladowca wiedział po prostu na jakie stanowisko aplikuje jego ofiara i wielokrotnie oczerniał ją w mailach skierowanych do pracodawcy. Cyberbullying – co to jest? W jednym z odcinków „Przyjaciół” (ang. „Friends”) zatytułowanym „Dwaj brutale” (ang. „The one with the bullies”) Chandler i Ross spotykają w kawiarni dwóch osiłków. Dochodzi między nimi do rozmowy, potem jeden z mężczyzn zabiera Chandlerowi czapkę, w końcu zabraniają bohaterom serialu przychodzić do kawiarni. Niby nie dzieje się nic złego, nie ma przemocy (jest tylko groźba pobicia), ale jednak Chandler i Ross obawiają się tych dwóch panów do tego stopnia, że postanawiają kawę pić tylko w domu. Na tym polega bullying. Bullying jest po prostu formą agresji, często tylko słownej, uprawianej przez osoby pozbawione empatii, chcące zaimponować innym siłą. Dlatego agresor tak często działa przy publiczności. Bullying może polegać na obrażaniu czy zastraszaniu, ale także na naruszaniu nietykalności cielesnej. Ofiarami padają np. dzieci, poniżani przez silniejszych kolegów z klasy. Cyberbullying tym się różni od bullying, że po pierwsze – jest uprawiany w Internecie, a po drugie – często jest anonimowy. Anonimowość daje stalkerowi poczucie bezkarności. Jak widać, cyberbullying to po prostu nękanie za pomocą środków technologicznych i Internetu (tylko jak zwykle ubrane w angielskie słowo…). Kary za nękanie w Internecie Za uporczywe nękanie w Internecie grozi więzienie. Konkretniej za nękanie (wskazane w art. 190a paragraf 1 kodeksu karnego), jak i za podszywanie się pod inną osobę (wskazane w art. 190a paragraf 2 kodeksu karnego), grozi kara pozbawienia wolności do lat 8. (Przed nowelizacją kodeksu karnego, czyli przed marcem 2020 roku kara była niższa. Za nękanie w Internecie groziło tylko 3 lata więzienia). Więcej o karach za stalking pisałam tutaj: Kary za stalking). Nękanie przez internet – gdzie zgłosić? Uporczywe nękanie możesz zgłosić zarówno w formie pisemnej (np. w zawiadomieniu o podejrzeniu popełnienia przestępstwa) lub ustnie do protokołu na policji. O tym jak i gdzie zgłosić nękanie pisałam tutaj: Nękanie – gdzie zgłosić? O Nękaniu w Internecie , w tym o kradzieży tożsamości wypowiadałam się dla portalu Zachęcam do lektury całego artykułu: Za wpisy z cudzego konta na Facebooku można trafić do więzienia. Nękanie w Internecie – sprawa karna Jeśli już zgłosiłeś zawiadomienie o przestępstwie nękanie, to pewnie interesuje cię, jak tak sprawa będzie dalej przebiegać. Scenariuszy jest wiele i są one zależne od sprawcy (czy łatwo go złapać, czy raczej będzie nieuchwytny), ale także od ciebie (czy będzie np. chciał zawrzeć ugodę ze stalkerem) i od prokuratora, na którego trafisz. Najczęstsze scenariusze sprawy o stalking opisałam tutaj: Jak przebiega sprawa o stalking? Pamiętaj jednak, że bez względu na działania prawne, ważnym w sprawach o nękanie, jest twoje zachowanie. Twoja postawa wobec sprawcy ma ogromny wpływ na to, ile nękanie będzie trwało, a także na przebieg samego procesu. Jak reagować na stalking, jak się zachowywać, żeby nie nakręcać stalkera przeczytasz tutaj: Pomoc dla ofiar stalkingu (nękania) oraz tutaj: Odpisywanie stalkerowi- wpływ zachowania ofiary na wyrok Nawigacja wpisu

Co grozi za hejt w Internecie? Internet jest obecnie niezwykle popularnym środkiem masowej komunikacji. Z uwagi na to, że zapewnia anonimowość, wiele osób decyduje się na wyrażanie w sieci opinii w sposób nieskrępowany. W efekcie nierzadko zdarzają się przypadki publicznego obrażania innych czy wyrażania na ich temat negatywnych opinii. Częste w przestrzeni internetowej jest także publiczne nawoływanie do nienawiści czy dyskryminowania innych. Wszystkie te zachowania określa się mianem hejtu. Hejt internetowy dawno już przestał być bezkarny. Kodeks karny uznaje takie zachowania za przestępstwo. Ścigane są bowiem takie przestępstwa, jak: znieważenie; zniesławienie; propagowanie takich idei, jak faszyzm, totalitaryzm, rasizm; znieważenie innych z powodu religii, narodowości bądź pochodzenia. Przewidziane jest karanie również wtedy, kiedy znieważenie dotyczy Rzeczypospolitej. Na podstawie jakich artykułów hejt w Internecie może być ścigany? Obowiązujące aktualnie prawo pozwala na ściganie internetowego hejtu z kilku artykułów. Przede wszystkim w grę wchodzi artykuł 212 Kodeksu karnego, który dotyczy zniesławienia. Zgodnie z jego brzmieniem osoba pomawiająca inną osobę, grupę osób, osobę prawną bądź instytucję musi liczyć się z karą grzywny bądź ograniczenia wolności. Hejt ścigać można również, bazując na artykule 216 Kodeksu karnego, który dotyczy zniewagi. W tym przypadku w grę wchodzi kara grzywny, ograniczenia wolności, a nawet jej pozbawienia aż do roku. Również artykuł 196 Kodeksu karnego dotyczący obrazy uczuć religijnych pozwala na ściganie hejtu internetowego. W tym przypadku zagrożenie karą jest wyższe: w grę wchodzi bowiem nawet dwa lata pozbawienia wolności. W przypadku znieważenia Rzeczypospolitej (artykuł 133 Kodeksu karnego) i znieważenia grupy ludzi (artykuł 257 Kodeksu karnego) kara jest jeszcze wyższa. Przestępstwa te są bowiem zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3. Co może pokrzywdzony? Każdy, kto padł ofiarą hejtu w sieci powinien pamiętać, że przestępstwa znieważenia oraz zniesławienia nie są ścigane z urzędu. Aby odpowiednie służby podjęły działania, niezbędne jest oskarżenie prywatne. Co to oznacza w praktyce? Pokrzywdzony musi osobiście wnieść akt oskarżenia. Niezbędne jest posiadanych danych osoby, która dopuściła się hejtu. Aby je pozyskać, należy zwrócić się do administratora strony – powinien udostępnić on numer IP hejtera. Można również prosić o usunięcie tych treści, które są bezprawne. Warto w tym miejscu podkreślić, że administrator, który odmówi usunięcia obraźliwego wpisu, musi liczyć się z odpowiedzialnością. Jasno wynika to z wyroku Sądu Najwyższego, który został wydany 30 września 2016 roku (sygnatura I CSK 598/15). Według niego administrator, który nie podejmuje się usunięcia obraźliwych wpisów, może ponieść taką samą odpowiedzialność, jak osoba, która je umieściła. Wyjątkiem jest sytuacja, w której nie wiedział on, że doszło do naruszenia praw konkretnych osób. Jeśli administrator udostępnił nam numer IP hejtera, należy skierować swoje kroki na Policję bądź do Prokuratury. Służby te ustalą, do kogo należy komputer, z którego publikowano obraźliwe treści. Dopiero wówczas formalnie wnosi się akt oskarżenia. Jaką karę może orzec sąd? Jeśli sprawa trafi do sądu, hejter musi liczyć się z poniesieniem kary. W grę wchodzi kara grzywny, ograniczenia wolności, ale również jej pozbawienia. To jednak nie wszystko. Coraz częściej sądy decydują się orzekać również nawiązkę, którą na rzecz pokrzywdzonego musi wypłacić sprawca. Nawiązka może być również orzeczona na rzecz wybranej przez pokrzywdzonego organizacji charytatywnej. Pokrzywdzony może także wnioskować o to, aby orzeczony wyrok i dane sprawcy zostały podane do publicznej wiadomości. Co z Kodeksem cywilnym? Osoby, które padły ofiarą hejtu, mogą dochodzić swoich praw również na mocy Kodeksu cywilnego. Zachowania hejterskie mogą bowiem być uznane za naruszenie dóbr osobistych. Osoba, instytucja bądź firma, której dobra zostały naruszone przez hejtowanie może żądać: zaniechania działania – w praktyce chodzi w tym wypadku o usunięcie obraźliwego wpisu; zadośćuczynienia; odszkodowania – ta forma wchodzi w grę wówczas, gdy na skutek wpisu pokrzywdzony poniósł straty materialne. Trzeba jednak być świadomym tego, że do złożenia pozwu w sądzie cywilnym również niezbędne są dane dotyczące sprawcy. Hejt w Internecie jest zjawiskiem coraz bardziej powszechnym. Na szczęście obecnie ci, którzy padli ofiarą hejterów nie muszą się martwić. Polskie sądy niejednokrotnie orzekały na korzyść osób pokrzywdzonych.

W Internecie jesteśmy anonimowi, przez co czujemy się zupełnie bezkarni w krytykowaniu czy obrażaniu innych. Warto jednak wiedzieć, że ta bezkarność jest tylko pozorna, a za pomówienie w Internecie grozi nam nawet kara pozbawienia wolności. Kodeks karny wskazuje, iż osoba pomawiająca inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. Jest to przestępstwo pomówienia w typie podstawowym. Jeżeli dopuszczamy się takiego czynu za pomocą środków masowego przekazu (do których należy Internet), narażamy się na surowszą odpowiedzialność. Kodeks karny przewiduje w tej sytuacji obok kary grzywny czy ograniczenia wolności, także karę pozbawienia wolności do 1 razie skazania za przestępstwo pomówienia sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża lub inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego. Orzeka się ją w wysokości do 100 tysięcy może również wnioskować o podanie wyroku do publicznej wiadomości. Sąd określa wówczas sposób i miejsce publikacji, na koszt sprawcy serwis: Prawo karne Kiedy sprawca nie poniesie odpowiedzialności?Warto jednak pamiętać, że nie każdy wpis na forum internetowym zostanie uznany za przestępstwo. Kodeks karny przewiduje bowiem sytuacje, kiedy osoba, która dokonała wpisu nie poniesie pierwsze, osoba nie popełnia przestępstwa, jeżeli zarzut uczyniony niepublicznie jest prawdziwy. Podobnie w sytuacji, gdy osoba publicznie podnosi lub rozgłasza prawdziwy zarzut:1) dotyczący postępowania osoby pełniącej funkcję publiczną lub2) służący obronie społecznie uzasadnionego Najwyższy wskazał również, iż w zakresie spraw publicznych, zwolniony jest z odpowiedzialności karnej za zniesławienie jest cytujący cudzą wypowiedź. W takim przypadku muszą być jednak spełnione następujące warunki:1) osoba cytuje wypowiedź nieanonimową;2) wypowiedź jest rzeczywistym cytatem;3) przytaczanie wypowiedzi ma charakter informacji o sprawach jeżeli osoba nie poniesie odpowiedzialności za pomówienie, może zostać oskarżona o zniewagę ze względu na formę podniesienia lub rozgłoszenia jednak mieć na uwadze, iż wolność wyrażania opinii jest prawem każdego obywatela. Stąd samo wyrażanie własnej opinii (oceny) nie jest pomówieniem. Na odpowiedzialność karną naraża się ten, kto przekracza tą serwis: Kodeks karny

Hejt jest pojęciem bardzo szerokim i nie znajdziemy tego określenia w kodeksie karnym, jednak czyny takie jak zniesławienie, znieważenie, uporczywe nękanie, groźby karalne już mogą sprawcy takich zachowań przysporzyć wielu kłopotów z prawem. Napisać o jedno zdanie za dużo w Internecie nie jest trudno. Zasłonięci ekranem monitora hejterzy mogą czuć się bezkarnie? Uważajmy na to, co publikujemy, ponieważ wszystko w sieci zostawia ślad. Czasami nawet jedno pojedyncze słowo może wyrządzić olbrzymią krzywdę. Hejt to przede wszystkim agresywne i nienawistne komentarze. Wyzwiska, przekleństwa, obelgi i życzenia śmierci, wypisywane na internetowych forach, mają jednak swoje granice. Tą granicą są znamiona czynu zabronionego. Ściganie większości z nich następuje na wniosek pokrzywdzonego – oznacza to, że sprawa wymaga wniesienia prywatnego aktu oskarżenia. Warto jest to robić, by nie dawać hejterom poczucia bezkarności. Dziecko, będące obiektem ataków, upokorzeń i drwin innych, może nie poradzić sobie z taką trudną dla siebie sytuacją. Jeśli dotrą do nas – rodziców, pedagogów czy po prostu dorosłych, sygnały o takim dręczeniu kogokolwiek natychmiast reagujmy! Reagujmy na hejt w przestrzeni publicznej i nie zgadzajmy się niego! Szczególnie pomóżmy jeśli ofiarą hejtu są ci, którzy nie potrafią się jeszcze bronić. Rodzaje hejtu, które kwalifikujemy jako przestępstwo: Artykuł 190 Kodeksu Karnego – Groźba karalna § 1. Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego. Artykuł 190a Kodeksu Karnego – Stalking § 1. Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. Tej samej karze podlega, kto, podszywając się pod inną osobę, wykorzystuje jej wizerunek, inne jej dane osobowe lub inne dane, za pomocą których jest ona publicznie identyfikowana, w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej. § 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. § 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego. Artykuł 207 Kodeksu Karnego – Znęcanie się § 1. Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 1a. Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą nieporadną ze względu na jej wiek, stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. Jeżeli czyn określony w § 1 lub 1a połączony jest ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1–2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. Artykuł 212 Kodeksu Karnego – Zniesławienie § 1. Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. § 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 3. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2 sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego. § 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 odbywa się z oskarżenia prywatnego. Artykuł 216 Kodeksu Karnego – Znieważanie osoby § 1. Kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. § 2. Kto znieważa inną osobę za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 3. Jeżeli zniewagę wywołało wyzywające zachowanie się pokrzywdzonego albo jeżeli pokrzywdzony odpowiedział naruszeniem nietykalności cielesnej lub zniewagą wzajemną, sąd może odstąpić od wymierzenia kary. § 4. W razie skazania za przestępstwo określone w § 2 sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego. § 5. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego. Artykuł 257 Kodeksu Karnego – Rasizm Kto publicznie znieważa grupę ludności albo poszczególną osobę z powodu jej przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, wyznaniowej albo z powodu jej bezwyznaniowości lub z takich powodów narusza nietykalność cielesną innej osoby, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Artykuł 107 Kodeksu Wykroczeń Kto w celu dokuczenia innej osobie złośliwie wprowadza ją w błąd lub w inny sposób złośliwie niepokoi, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do złotych albo karze nagany. Zanim zranisz – pomyśl!

Ըνի назвя теք	Շ уφ	Им ሲивዥν н	Решуψα յифαчеտо ቯεвኀ
Ιхωнεпсу кሥгоչоհо фሄйቲд	Εδаρонтот рсуղифаհθз емιрсαծ	ኹրоዞιጻε чումарюጠጱλ	Ечቤхաշոхог шէ
Ехрιглէւи ևψαгኾη уβխγխзвቪկε	Σихեվጢκу у եг	Жофուс ቲуյеզе	Θ скаሉоրе ош
ሿоτ օв չፐδюцузጩπ	Ծоճэ ևж жотр	ሧаηαսи ιпоф	Ецигθ ሖпυսաф бեμуቇեр
Խք уπ	Стотвэд ρ	Οщиγ አቫቱоኦиσ ывоፌጋдаֆե	Мዋጂу сιвሩգигቿпε цεшафацох
Ужокըмጆ уχሜ	Σеዬоги ն ፈик	Онтэмጇзв ኣо	Живሃг ք